به گزارش راهبرد معاصر؛ رابطهای که به اصطلاح «رابطهی ویژه» امریکا و اسرائیل خوانده میشود، مانند گذشته دیگر ویژه نیست. اجماع دو حزب حامی اسرائیل در واشنگتن رو به افول است. اسرائیل اکنون به یک مشکل بزرگ بین رأیدهندگان دموکرات، جمهوریخواه و مقامات منتخب تبدیلشده است. وضعیت اسفناک مردم فلسطین و مسئله آپارتاید وارد جریان اصلی گفتمان دموکراتهای مترقی شده است و ممکن است این امر انگیزهای برای فشار به اسرائیل بر مبنای پیشرفت روند صلح با فلسطینیان فراهم کند.
در ماه جاری در میانه بحران کنونی اسرائیل – فلسطین، بر اساس نظرسنجی، همدردی حامیان حزب دموکرات نسبت به اسرائیل و فلسطینیها برابر است و این میزان هم دردی به ترتیب برای اسرائیل و فلسطینیها ، 16 و 23 درصد میباشد. اما در نقطه مقابل، اکثریت قاطع جمهوری خواهان یعنی 61 درصد از مشارکتکنندگان در نظرسنجی میگویند که حامی اسرائیل هستند. شکاف حزبی میان اسرائیل و فلسطین در راستای ارزشهای بزرگی است که در دو دهه اخیر در بین دموکراتها و جمهوری خواهان گسترشیافته است. دموکراتها، جنگ را نه بهعنوان یک دشمنی مذهبی باستانی، بلکه بهعنوان یک مسئله عدالت اجتماعی که انعکاسی از نگرانیهای داخلی آنها در مورد نابرابری، بیعدالتی نژادی و خشونت دولتی است در نظر میگیرند. اما جمهوری خواهان همچنان بهصورت محکم حامی اسرائیل هستند؛ زیرا که حمایت از تلآویو تنها بخشی از سیاست محافظهکاری آمریکا نیست بلکه با نظام اعتقادی مسیحیت انجیلی نیز آمیختهشده است. بنا بر بررسی گالوپ در سال 2001م، 59 درصد از جمهوری خواهان گفتند که آنها در مقایسه با فلسطینیان، بیشتر با اسرائیلیها همدردی میکنند. بنا به گزارش گالوپ، این رقم تا سال 2010 به 85 درصد افزایش یافت و از آن تا زمان نیز در این محدوده باقیمانده است.
تروریسم و مسائل کلی امنیتی نیز نگرانیهای عمده جمهوری خواهان است. جمهوری خواهان در داخل، ترجیح میدهند که آزادی دیگران را محدود سازند تا امنیت را برای خود و گروه موردعلاقهشان افزایش یابد. مطابق نظرسنجی گالوپ در ماه فوریه، اکثر جمهوری خواهان مخالف کشور فلسطین هستند و به تعبیر دیگر آنها از باقی ماندن شهروندان درجهدو فلسطین در سرزمین خود راضی نیستند. جمهوری خواهان نهتنها حامی اسرائیل هستند بلکه با گروههای خاص فلسطینی نیز مخالف میباشند. آنها نسبت به مردم فلسطین گرایش کاملاً منفی دارند. بر اساس نظرسنجی پیو در سال 2019م، 62 درصد از حامیان حزب جمهوریخواه نگاه نامطلوبی نسبت به مردم فلسطین دارند. اما دموکراتها، اسرائیلیها و فلسطینیها را باهم برابر میدانند.
جمهوری خواهان مذهبی این تضاد را در قالب « خیر» ( اسرائیل) و « شر».( فلسطین) به تصویر میکشند، اما در مقابل دموکراتهای سکولار نسبت به مسئله فلسطین موضع بیطرفانه و انسانی اتخاذ میکنند. افزایش همدردی دموکراتها با فلسطینیها یک پدیده یکشبه نیست بلکه این محصول تغییرات چند دههای است. به همین دلیل امروز شاهد این هستیم که موضع کنگره آمریکا که در طی چندین دهه گذشته همواره در حمایت قاطع از اسرائیل متفقالقول بودند،امروزه کاملاً تغییر کرده است. باوجوداینکه آنها در اقلیت هستند، اما دموکراتهای برجسته در کنگره، نسبت به نحوه استفاده اسرائیل از میلیاردها دلار کمک آمریکا علیه فلسطینیها ابراز نگرانی میکنند.
18 عضو مجلس نمایندگان در طی لایحهای که اسرائیل را از استفاده از پول مالیاتدهندگان آمریکایی در مناطق اشغالی (به دلیل نقض حقوق بشر) منع میکنند، با یکدیگر همکاری کردند. آلکساندریا اوکاسیو کورتز نماینده کنگره در توئیتی با انتقاد از سیاستهای «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی در هدف قرار دادن فلسطینیان در نوار غزه و دیگر مناطق اراضی اشغالی، گفت: «رژیمهای آپارتاید، دموکراسی نیستند». اعضای سیاهپوست کنگره ازجمله آیانا پریسلی، مبارزات فلسطینیان را با مبارزات سیاه پوستان آمریکایی تشبیه کرد. علاوه بر این، تغییرات قابلتوجهی در میانهروهای حزب دموکرات وجود دارد.گریگوری میکز رئیس کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا ، فروش 735 میلیون دلاری موشکهای هدایتشونده دقیق به اسرائیل را به تعویق انداخت. اعضای برجسته یهودی کنگره نیز نامه مشترکی را امضا کردند که در ان خواستار تنشزدایی شده بود - چیزی که در حملات قبلی اسرائیل به غزه دیده نمیشد.
در اظهارات دولت بایدن در مورد اسرائیل و فلسطین، واژه «برابر» بارها دیدهشده است. این واژه بیانگر آن است که تلاش میکند در داخل با توجه به مسئله حقوق بشر و حق شهروندی فلسطینیان به گفتمان دموکراتهای مترقی واکنش نشان دهد. اما البته اینها امتیازات لفظی و کلامی هستند. امریکا در تضاد با تمام حرفهای مربوط به «برابری»، نهتنها به تأمین بودجه و سیستم دفاع موشکی گنبد اسرائیل، بلکه به توان تهاجمی کشور مسلح به سلاح هستهای افزوده است. علاوه بر این ، قدرت وتوی خود را در شورای امنیت سازمان ملل برای محافظت از اسرائیل در برابر مسئولیتپذیری به کار میگیرد. باوجود تهدیدات ضداطلاعاتی تلآویو برای واشنگتن؛ روابط اطلاعاتی و نظامی ایالاتمتحده و اسرائیل بسیار نزدیک است. علاوه بر این، احساسات حامی اسرائیل همچنان در واشنگتن غالب است. بیش از ۳۰۰ نفر از اعضای کنگره، ازجمله برخی از افرادی که بهعنوان ترقیخواه شناخته میشدند، نامهای را امضا کردند که مخالف قطع کمک امنیتی اسرائیل بودند.
رسانههای اجتماعی به فلسطینیها عادی قدرت داده تا از فیلتر اصلی رسانهها عبور کرده و نگرش مخاطبان آمریکایی را که عادت کردهاند آنها را بهعنوان معترضان عصبانی یا بمبگذاران انتحاری ببیند، تغییر دهند. تهیهکنندگان و سردبیران شبکههای خبری بزرگ امریکا دیگر از انحصار و تمرکز قدرت برای شکلدهی به دیدگاه آمریکاییها نسبت به فلسطینیها برخوردار نیستند. امروزه فلسطینیها میتوانند مستقیماً با آمریکاییها صحبت کنند. برای دستیابی به یک تغییر سیاست ماندگار، فلسطینیان باید بر آسیبپذیریهای عمده خود فائق آیند: آنها ازنظر جغرافیایی و سیاسی دچار تفرقه هستند و رهبری سیاسی آنها ضعیف است. تظاهرات جوانان و هماهنگ در سراسر تاریخ فلسطین جان تازهای در جنبش آزادی فلسطین گرفته است. اما همانطور که بهار عربی نشان میدهد، جنبشهای بدون رهبری درنهایت توسط دیگران یا در صورت عدم تبدیل به یک حزب سازمانیافته با شکست روبرو میشوند.